Parapsikoloji”, kelime manası itibariyle “psikolojinin yanında demektir”. Psikoloji ötesi anlamına da gelen parapsikoloji, “Mevcut bilimsel verilerin veya yasaların ışığı altında açıklanamayan, telepati,gaipten haber verme, duyu ötesi algı, psikokinezi vb. normal ötesi olguların sistemli incelemesidir.
“ Bilindiği üzere bilim tekrarlanabilir özelliğe sahip olan olayları bilimsel olarak kabul eder. Ancak parapsikolojik olayların tekrar edilmemesi onun hep dezavantajı olarak görülmüş ve paranormal olayların incelenmesi hep geri planda kalmıştır. Ancak bir olayın tekrar edilmemesi onun hiç gerçekleşmediği anlamına da gelmez. Bu tür olayların istenildiği zamanda ve yerde tekrarlanamaması, onların oluş şartlarının ve kanunlarının tam olarak bilinmemesinden kaynaklanmaktadır.”
Parapsikolojik hadiselere karşı bilim adamları tarafından olumsuz bir bakış açısı önceden beri oluşturulmuştur. “Bu tavır belki bu tip olayları anlayamamaktan veya olayları açıklayamamaktan kaynaklanmış olabilir. Sıkça bilimsel olmadığı üzerinde durulması, hiç incelenmeden inkar etmek kadar yanlış olur. Gerçekler bilime değil, bilim gerçeğe uymak zorundadır. Bu nedenle bu olayların varlığını kabul ederek, nedenlerini ve ilkelerini açıklamaya çalışmak en doğru yaklaşım olacaktır.”
Parapsikolojinin konusunu, normal yollar dışında bilme(parapsişik hadiseler), normal yollar dışında eşyayı hareket ettirme (parafizik hadiseler), parafizyolojik ve ruhsal hadiseler olmak üzere dört grup oluşturmaktadır.
Parapsikoloji kavramını ilk defa kullanan bilim adamı, Duke Üniversitesi’nde 1930’da parapsikoloji laboratuarını kuran Joseph Rhine’dir.Ondan önce de Fransız fizyolog Charles Richet, metapsişik kavramını kullanmıştır. Rhine zamanında yapılan laboratuar çalışmalarında ve daha sonra gerçekleştirilen çalışmalarda ‘medyum’ adı verilen deneklerin normal ötesi duyumlara sahip oldukları ve bundan dolayı hem telapati hem de uzaktaki olay, nesne veya insanları zihinsel olarak tespit etme, onlar hakkında bilgi verme gibi vakalarda başarılı oldukları ortaya çıkmıştır. “Kendisi inançlı olmamakla birlikte hayatını olağanüstü hadiseleri incelemeye adayan Kuzey Carolina Durkham Psikoloji Enstitüsü başkanı Richard S. Broughton, 1991 yılında yazdığı parapsikoloji kitabında enstitüde yapmış oldukları yüzlerce deneyden göz ardı edilmeyecek sonuçlar çıktığını, fakat ruhi güçlerle alakalı hala izah edilemeyen birçok şeyin bulunduğunu söylemiştir.”
Parapsikolojiye diğer emeği geçen bilim adamları şunlardır: Newark Mühendislik Kolej’inden John Mihalsky, psikiyatrist Dr. George Sjoloud. 1930’lardan sonra paranormal olaylara ilişkin incelemeler,ana hatlarını Rhine ve çağdaşlarının belirledikleri çizgilerden yürümüştür.Batılı araştırmacılar Sovyetler Birliği’ndeki parapsikolojik araştırmaların kendilerinden daha ileride olduklarını anlayınca bunlar üzerinde de çalışmalara da başlamışlardır. Yapılan araştırmalara göre, 1800’lü yıllarda deneysel ruhçuluğun yaptığı birçok deney bugün yapılan deneylerin temelini oluşturmaktadır. Parapsikoloji 1935’den sonra kendi içinde sınırlı kalmak suretiyle deneysel açıdan yaklaşabilmiştir.Bunu yaparken de Davranışçı psikolojinin sınırları ve metodları içinde kalmaya aşırı derecede, peşin hüküm ve tutuculuk tarzında özen göstermiştir.
“ Bilindiği üzere bilim tekrarlanabilir özelliğe sahip olan olayları bilimsel olarak kabul eder. Ancak parapsikolojik olayların tekrar edilmemesi onun hep dezavantajı olarak görülmüş ve paranormal olayların incelenmesi hep geri planda kalmıştır. Ancak bir olayın tekrar edilmemesi onun hiç gerçekleşmediği anlamına da gelmez. Bu tür olayların istenildiği zamanda ve yerde tekrarlanamaması, onların oluş şartlarının ve kanunlarının tam olarak bilinmemesinden kaynaklanmaktadır.”
Parapsikolojik hadiselere karşı bilim adamları tarafından olumsuz bir bakış açısı önceden beri oluşturulmuştur. “Bu tavır belki bu tip olayları anlayamamaktan veya olayları açıklayamamaktan kaynaklanmış olabilir. Sıkça bilimsel olmadığı üzerinde durulması, hiç incelenmeden inkar etmek kadar yanlış olur. Gerçekler bilime değil, bilim gerçeğe uymak zorundadır. Bu nedenle bu olayların varlığını kabul ederek, nedenlerini ve ilkelerini açıklamaya çalışmak en doğru yaklaşım olacaktır.”
Parapsikolojinin konusunu, normal yollar dışında bilme(parapsişik hadiseler), normal yollar dışında eşyayı hareket ettirme (parafizik hadiseler), parafizyolojik ve ruhsal hadiseler olmak üzere dört grup oluşturmaktadır.
Parapsikoloji kavramını ilk defa kullanan bilim adamı, Duke Üniversitesi’nde 1930’da parapsikoloji laboratuarını kuran Joseph Rhine’dir.Ondan önce de Fransız fizyolog Charles Richet, metapsişik kavramını kullanmıştır. Rhine zamanında yapılan laboratuar çalışmalarında ve daha sonra gerçekleştirilen çalışmalarda ‘medyum’ adı verilen deneklerin normal ötesi duyumlara sahip oldukları ve bundan dolayı hem telapati hem de uzaktaki olay, nesne veya insanları zihinsel olarak tespit etme, onlar hakkında bilgi verme gibi vakalarda başarılı oldukları ortaya çıkmıştır. “Kendisi inançlı olmamakla birlikte hayatını olağanüstü hadiseleri incelemeye adayan Kuzey Carolina Durkham Psikoloji Enstitüsü başkanı Richard S. Broughton, 1991 yılında yazdığı parapsikoloji kitabında enstitüde yapmış oldukları yüzlerce deneyden göz ardı edilmeyecek sonuçlar çıktığını, fakat ruhi güçlerle alakalı hala izah edilemeyen birçok şeyin bulunduğunu söylemiştir.”
Parapsikolojiye diğer emeği geçen bilim adamları şunlardır: Newark Mühendislik Kolej’inden John Mihalsky, psikiyatrist Dr. George Sjoloud. 1930’lardan sonra paranormal olaylara ilişkin incelemeler,ana hatlarını Rhine ve çağdaşlarının belirledikleri çizgilerden yürümüştür.Batılı araştırmacılar Sovyetler Birliği’ndeki parapsikolojik araştırmaların kendilerinden daha ileride olduklarını anlayınca bunlar üzerinde de çalışmalara da başlamışlardır. Yapılan araştırmalara göre, 1800’lü yıllarda deneysel ruhçuluğun yaptığı birçok deney bugün yapılan deneylerin temelini oluşturmaktadır. Parapsikoloji 1935’den sonra kendi içinde sınırlı kalmak suretiyle deneysel açıdan yaklaşabilmiştir.Bunu yaparken de Davranışçı psikolojinin sınırları ve metodları içinde kalmaya aşırı derecede, peşin hüküm ve tutuculuk tarzında özen göstermiştir.
Son düzenleme: